شـاعــ ــرانـ ـه

!...شاعرانه هایی که جان می گیرند نم نم در هوای بارانی دلم بهانه اند، برای دوست داشتن تو همین

شـاعــ ــرانـ ـه

!...شاعرانه هایی که جان می گیرند نم نم در هوای بارانی دلم بهانه اند، برای دوست داشتن تو همین

تقدیر

              

 

زندگی آرام است،مثل آرامش یک خواب بلند

زندگی شیرین است،مثل شیرینی یک روز قشنگ

زندگی رویایست،مثل رویای یک کودک ناز

زندگی زیباست،مثل زیبایی یک غنچه ی ناز

زندگی تک تک این ساعتهاست،زندگی چرخش این عقربه هاست

زندگی راز دل مادر من،زندگی پینه ی دست پدر است

زندگی مثل زمان در گذر است

زندگی آب روانی است روان می‌گذرد..

آنچه تقدیر من و توست همان می‌گذرد.

در کوچه تنهایی ...

چندیست ز یاران قدیمی خبری نیست

از آن همه خوبی و محبت اثری نیست

چشمم به در و گوش و دلم تنگ

در کوچه ی تنهایی من رهگذری نیست . . .  
 

عطر بهار

شیشۀ عطر بهار  


لب دیوار شکست  


و هوا،  


پر شد از بوی خدا...  

همه جا آیت اوست، 


دیدنش آسان ست  


سخت آن ست که نبینی او را...   

 

 

پاییز...

      

پاییز که می شود دلم تَرَک بر می دارد
مثل تَرَک های درخت انار باغچه حیاطمان
پاییز را خیلی دوست دارم
ولی رنگ خزان اندوه دلم را فزونی می بخشد
اندوهی که نمی دانم ریشه اش از کجاست
شاید هم بغضی فرو خورده مثل انارهای باغچه
که سرمای پاییز شکاف برتنشان انداخته
و این بغض فرو خورده من هم اجازتی نیافته
تا بارانی شود فقط بر هم انباشته شده
وآسمانش گرفته ست و تا باریدنش راه مانده
و هر لحظه سنگین تر
گاهی که دلش طاقت نمی آورد میگرید و میبارد
پاییز که می شود دلم برای پیاده روی
کنار جاده ی خزان زده ی پراز برگهای زرد طلایی
بیقراری میکند آنهم حوالی غروب با نم نم بارون
پاییزی که نمک می زند بر بغض فرو خورده ام
و یا شاید هم همراهی می کند تا بهتر ببارد
مگر اینکه سبک شود.... 

قصه شیرین

مهرورزان زمان های کهن

هرگز از خویش نگفتند سخن

که در آنجا که توئی

برنیاید دگر آواز از من!

ماهم این رسم کهن را بسپاریم به یاد

هرچه میل دل دوست،

بپذیریم به جان،

هرچه جز میل دل او،

بسپاریم به باد!

آه!

بار این دل سرگشته من یاد آن قصه شیرین افتاد:

بیستون بود و تمنای دو دوست

آزمون بود وتماشای دو عشق

در زمانی که چو کبک،

خنده می زد شیرین،

تیشه میزد فرهاد!

نه توان گفت به جانبازی فرهاد: افسوس

نه توان کرد ز بی دردی شیرین فریاد.

کار شیرین به جهان شور برانگیختن است!

عشق در جان کسی ریختن است!

کار فرهاد برآوردن میل دل دوست

خواه با شاه درافتادن و گستاخ شدن

خواه با کوه در آویختن است.

رمز شیرینی این قصه کجاست؟

که نه تنها شیرین ،

بی نهایت زیباست:

آن که آموخت به ما درس محبت می خواست:

جان، چراغان کنی از عشق کسی

به امیدش ببری رنج بسی.

تب و تابی بودت هر نفسی.

به وصال برسی یا نرسی!

سینه بی عشق مباد!

شده این همه عاشق باشی…؟!

تا به حال شده دوست داشتنت را قورت بدهی… ؟!
لبخند بزنی…
بی تفاوت باشی…؟
شده دلتنگی بپیچد به دلت،راه نفست راببندد،خفه ات کند…
هی دستت برود سمت گوشی…
برش داری…
نگاهش کنی…
پرتش کنی…..
شده یک آهنگ برایت شود روحِ یک لحظه…
بشود خاطره…
و هر چه تکرار شود دیوانه ترت کند…؟
شده قسم بخوری دیگر کاری به کارش نداری…
اما یکهو در یک لحظه گوشی موبایل را برداری،پیغامی تایپ کنی…
انگشتت برود سمت کلمه send…
منطقت بمیرد، قلبت تند تند بزند و…send کنی…؟
شده تمام روز را در انتظار یک جواب،بیقرار باشی…
نرسد این جواب…
آخر گوشی را برداری واینطور بنویسی:"اشکالی نداره، اگه نمیخوای جواب بدی،نده…
فقط میخواستم بدونم خوبی؟همین…
مواظب خودت باش "شده باز جوابی نیاید…؟
باز بشکنی…
هزار بار دیگر هم بشکنی اما باز با دست و دلِ شکسته،
دوستش داشته باشی…؟
شده این همه عاشق باشی…؟!  

 

               

یادگار عشق

 

                 زیر خاکستر ذهنم باقیست 


                         آتشى سرکش و سوزنده هنوز 


                                یادگاریست ز عشقى سوزان 


                                      که بود گرم و فروزنده هنوز 


                                           عشقى آنگونه که بنیان مرا 


                                                 سوخت از ریشه و خاکستر کرد 


                                                       غرق در حیرتم از اینکه چرا 

 
                                                                 مانده ام زنده هنوز!!!!  

لحظه دیدار نزدیک است

لحظه دیدار نزدیک است

 باز من دیوانه ام، مستم

باز می لرزد، دلم، دستم 

باز گویی در جهان دیگری هستم

های ! نخراشی به غفلت گونه ام را، تیغ !

 های ! نپریشی صفای زلفکم را، دست!

 آبرویم را نریزی، دل !

ای نخورده مست !

لحظه دیدار نزدیک است . 

 

           

 

  

سال نو مبارک

 

              

 

عطر نرگس، 

 

            رقص باد.   

                 نغمه شوق پرستوهای شاد. 

 

                          خلوت گرم پرستوهای مست. 

  

                                              نرم نرمک میرسد اینک بهار. 

                                                              خوش به حال روزگار.  

 

 

                                               سال نو مبارک  

 

شــ ـاعـ ـرانـ ــه دو ساله شد

تو را به جای همه کسانی که نشناخته ام دوست دارم... 

تو را به جای همه روزگارانی که نمی زیستم دوست دارم... 

برای خاطرات نان گرم وبرفی که آب می شود... 

وبرای خاطره ی نخستین گلهای بهاری... 

تو را به خاطر دوست داشتن دوست می دارم... 

تو را به جای همه ی کسانی که دوستت نمی دارند دوست می دارم... 


ای هم راز قصه های ناگفته!

به وسعت قلب دریایی ام برایت نغمه سر می دهم

آهنگ قلبم عشق شیرین تو را می نوازد

نگران امروزم و دلواپس فردا  

 

خدایا دلتنگم...

 

گاهی آنقدر خدا صدایت را دوست دارد که سکوت میکند 


 تا تو بارها بگویی خدای من ، خدا میدانم  خطا از من است  


از من که سالهاست گفته ام *ایاک نعبد*اما به دیگران هم دل سپرده ام 


 از من که سالهاست گفته ام *ایاک نستعین* اما به دیگران هم تکیه کردم 


خدایا دلتنگم به اندازه تمام روزهای نبودنم... 

 


        

 

پاییز رو به پایان است...

پاییز رو به پایان است

و من...

برای لحظه ای همقدم شدن با تو دلم تنگ است ...

همقدم شدن باتو در یک عصربارانی !

هم کلام شدن باتو بر روی نیمکت های پارک...

من دلم برای صدای خش خش برگ ها تنگ است

من دلم برای تو تنگ است .... 

 

ساکتم اما ...

توانا ترین مترجم کسی است که:  

سکوت دیگران را ترجمه کند!  

شاید سکوتی تلخ  

گویای دوست داشتنی شیرین باشد...!  

لحظه های خاموشی

                        

 

میدانی چه می شود...!  

وقتی تمام احساساتت و عشقت را جمع کنی و همه را به یک نفر هدیه کنی ..!   

تمام تلاشت شادنگهداشتن او باشد. همه هستی ات باشد  

اما او بی اعتنا باشد و بی تفاوت.  

اینچنین است که لحظه های خاموشی جان می گیرند...

هرچه کردم نشدم از تو جدا

 

هرچه کردم نشدم از تو جدا ، بدتر شد 


گفته بودم بزنم قید تو را ، بدتر شد 


مثلا خواستم این بار موقر باشم 


و به جای "تو" بگویم که "شما"، بدتر شد 


آسمان وقت قرار من و تو ابری بود 


تازه، با رفتن تو وضع هوا بدتر شد 


چاره دارو و دوا نیست که حال بد من 


بی تو با خوردن دارو و دوا بدتر شد 


گفته بودی نزنم حرف دلم را به کسی 


زده ام حرف دلم را به خدا، بدتر شد 


روی فرش دل من جوهری از عشق تو ریخت 


آمدم پاک کنم عشق تو را ، بدتر شد 

 

 

آواز عاشقانه...

آواز عاشقانه ما در گلو شکست 

                   حق با سکوت بود، صدا در گلو شکست

                                 دیگر دلم هوای سرودن نمیکند

                                              تنها بهانه دل ما در گلو شکست

                                                    سر بسته ماند بغض گره خورده در دلم  

 

آن گریه های عقده گشا در گلو شکست

                     ای داد، کس به داغ دل باغ، دل نداد

                                   ای وای، های های عزا در گلو شکست

                                            آن روزهای خوب که دیدیم، خواب بود

                                                    خوابم پرید و"خاطره ها"در گلو شکست

 

    "بادا"مباد گشت و"مبادا"به باد رفت

                  "آیا"ز یاد رفت و "چرا" در گلو شکست

                        فرصت گذشت و حرف دلم ناتمام ماند

                                       نفرین و آفرین و دعا در گلو شکست

                                                  تا آمدم که با تو خداحافظی کنم  

                                                                بغضم عمان نداد و خدا..... در گلو شکست